بیمارستان المعمدانی (المستشفی الاهلی عرب)

محله الزیتون، شهر غزه

روایت مکان

در هنگام وقوع بحران‌های گوناگونی که حیات شهری را تهدید می‌کنند، زنده نگه‌داشتن نقاط عطف شهری امری ضروری است. مراکز بهداشتی-درمانی یکی از همین نقاط حساس بوده که چه در ایام عادی سال و چه هنگام وقوع حوادث از اصلی‌ترین پایگاه‌های خدمت‌رسانی محسوب می‌گردد. وجود آن همواره نوید احیا و جانبخشی دوباره و نیستی‌ آن قطع رگة امید شهر است. در یکی از شب‌های ماه اکتبر سال گذشته، دنیا شاهد کشتاری بی‌سابقه در نوار غزه بود. بیمارستان المعمدانی که با نام الاهلی العرب شناخته می‌شود یکی از قدیمی‌ترین بیمارستان‌های جنوب شهر غزه است. این مرکز در سال ۱۸۸۲ میلادی ساخته شده و ادارة آن را نیز کلیسای اسقفی اورشلیم بر عهده دارد. بیمارستانی که مانند سایر مراکز درمانی مصونیت جنگی داشت و پناهگاه هزاران نفر از آوارگان جنگ‌زده بود حالا توسط حملات هوایی بمباران می‌شد. طبق آمار اولیه وزارت بهداشت فلسطین این انفجار منجر به شهادت حدود ۵۰۰ فلسطینی شد. اگر با یک نگاه فرا کالبدی به بیمارستان نظر بندازیم، مامنی را خواهیم یافت که محل زدودن دردهای جسمانی و امنیت روانی مردمان است. چنین جنایتی علاوه‌بر نقض واضح قوانین کنوانسیون‌های بشر دوستانه، نشانه رفتن امید مادران و کودکان پناه گرفته در آن به حساب می‌آید.

چالش

  • نگاه به آینده بجای تمرکز بر مصیبت و نوستالژی
  • خطر دائمی حمله صهیونیستها
  • کمبود امکانات در زمینه مصالح نوین
  • کمبود منابع مالی

هدف

  • امتداد حماسه جنگ غزه به صورت یک فضای جمعی
  • طراحی یک مکان‌رویداد جهت ماندگار کردن چهره مادرانه مقاومت
  • استقرار مفهوم امید در محوطه بیمارستان المعمدانی
  • بازنمایی زوال رژیم صهیونیستی

وضع موجود

  • بیمارستان توسط بمباران تخریب شده است.

الزامات طراحی

  • توجه به طراحی پدافندی و عدم یکپارچگی طرح در سایت
  • عدم استفاده از سازه و مصالح صلب و سنگین
  • طراحی محیطی استفاده از سیستم‌های مدولار جهت گسترش و توسعه سریع سازه
  • در نظر گرفتن مصالحی که قابلیت جایگزینی و بهره‌برداری آنی دارند

عناصر مداخله طراحی

  • توجه به طراحی زیرزمینی و تونلی به عنوان یک طرح نمادین
  • محوطه سازی با قابلیت حضور عمومی
  • مجموعه بناهای درمانی و ترویجی
  • فضاسازی برای استفاده از هنر محیطی( مجسمه و دیوارنگاره و …)